کلیه یا قُلوه (به فارسی سره: گُرده) یکی از اندامهای درونی بدن انسان و برخی دیگر از جانداران است. کار کلیه تصفیه خون از مواد زائد و دفع متابولیتهای بدن میباشد جالب است بدانید انسان میتواند با ۲۰٪ کلیههایش زندگی نسبتاً سالمی داشته باشد.کلیه یک نام عربی است که به زبان فارسی و هندی وارد شدهاست.
آناتومی کلیه
کلیهها یک جفت عضو لوبیایی شکل و قهوهای رنگ میباشند که در طرفین ستون فقرات و در موازات اصلی مهره ۱ تا ۳ کمری قرار دارند. کلیه راست کمی پایینتر از کلیه چپ واقع است؛ به دلیل موقعیت و شکل کبد در بالای کلیه راست. کلیهها در انسان بر روی جدار خلفی شکم و بیرون از حفره صفاق قرار دارند. وزن هر کلیه در بالغین ۱۵۰ گرم میباشد و اندازه آن تقریباً با مشت بسته برابر است. میانه کلیه دارای فرورفتگی به نام ناف است که شریان و ورید کلیوی، اعصاب، عروق لنفاتیک و حالب از آن میگذرند. حالب ادرار نهایی را به مثانه میبرد تا ذخیره شده و سپس دفع گردد. کلیه از کپسولی پوشیده شدهاست تا از آن، محافظت شود.در صورت برش طولی، دو ناحیه عمده دیده میشود که عبارتند از قشر که در بیرون قرار گرفتهاست و قسمت مرکزی که ناحیه داخلی است. قسمت مرکزی به بافت مخروطی شکل به نام هرمهای کلیه تقسیم شدهاست. قاعده هر هرم بر روی لبههای بین قشر و قسمت مرکزی قرار گرفتهاست و راس آن در پاپیلا است که به درون فضای لگنچه کلیه، برجسته میشود. لگنچه استطاله قیفیشکل انتهای بالایی حالب است. لبه خارجی لگنچه به دو حفره به نام کالیسهای بزرگ تقسیم میشود که رو به پایین امتداد مییابند و به کالیسهای کوچک تقسیم میشوند. کالیسهای کوچک ادرار لولههای هر پاپیلا را جمعآوری میکنند. کالیسها، لگنچه و حالب، ادرار را به سمت مثانه پیش میبرند و تا زمان دفع در آن جا ذخیره میشود.
وظایف کلیه
یکی از اصلیترین وظایف کلیه بیرون راندن مواد زاید تولید شده بر اثر متابولیسم یا خورده شده، میباشد. کنترل حجم و ترکیبات مایعات بدن نیز از کارکردهای کلیه میباشد. قسمت عمده حفظ تعادل بین میزان دریافت و میزان دفع در مورد آب و تقریباً تمام الکترولیتهای بدن بر عهده کلیهها میباشد.کلیهها مهمترین وظیفه خود را با تصفیه پلاسما و برداشت مواد از فیلتر، بسته به نیازهای بدن انجام میدهند. کلیههای با دفع مواد ناخواسته به توسط ادرار بدن را تمیز کرده و مواد مورد نیاز را به خون بازمیگردانند.دفع محصولات زائد متابولیسم که در بدن نیاز نیستند، عمدتاً بر عهده کلیهها میباشد. اوره، کراتینین، اسیداوریک، محصولات نهایی تجزیه هموگلوبین و متابولیتهای هورمونهای مختلف از این دسته میباشند.
تنظیم تعادل آب و الکترولیتها
لازمه برقراری هومئوستازی این است که دفع آب و الکترولیتها دقیقاً مطابق با دریافت آنها باشد.
تنظیم فشار شریانی
کلیهها با دفع مقادیر متغیر سدیم و آب، نقش بارز در تنظیم بلندمدت فشار شریانی دارند. علاوه بر آنها، با ترشح هورمونها یا مواد مؤثر بر عروق مثل رنین در تنظیم کوتاهمدت (سریع) فشار شریانی نیز نقش دارند. رنین باعث ساخت محصولات مؤثر بر عروق به مانند آنژیوتانسین۲ میشود.
تنظیم تعادل اسید و باز
کلیهها با دفع اسیدها و تنظیم ذخایر بازی مایعات بدن، تعادل اسید و باز را با همکاری ریهها تنظیم میکنند به این صورت که با خوردن مواد خوراکی که pH خون را پایین برده و به سمت اسیدی شدن میبرند، کلیهها میزان دفع یونهای +H را افزایش میدهند؛ از طرفی در صورت مصرف غذاهایی که pH خون را افزایش داده و به سمت بازی (قلیایی) شدن میبرد، کلیهها میزان دفع یون -HCO3 یا همان یون بی کربنات را از طریق ادرار افزایش میدهند.
تنظیم تولید گویچههای سرخ
کلیهها اریتروپویتین ترشح میکنند که تولید گویچههای سرخ از سلولهای بنیادی خونساز در مغزاستخوان را تحریک میکنند. تقریباً تمام اریتروپویتین که در افراد سالم به خون ترشح میشوند، از کلیهها است. اما ترشح بخشی از اریتروپویتین به خون را کبد بر عهده دارد.
ساخت گلوکز
کلیهها در گرسنگی طولانیمدت از اسیدهای آمینه و سایر پیشسازها، گلوکز میسازد، این روند گلوکونئوژنز نام دارد.
چگونگی انجام کار کلیهها
خون از طریق سرخرگ از قلب به کلیه وارد میشود.
خون با گذشتن از میلیونها صافی کوچک (گلومرولها)، تمیز میشود.
مواد دفعی از طریق میزنای (حالب) عبور کرده و به عنوان ادرار در مثانه جمع میگردد.
خون تصفیه شده از طریق سیاهرگها به جریان خون بر میگردد.
هنگامی که مثانه پر از ادرار میشود از طریق پیشابراه (میزراه) ادرار از بدن خارج میشود.
کلیهها هر ۲۴ ساعت جمعاً حدود ۲۰۰ لیتر از مایعات بدن را تصفیه و به جریان خون بازمیگردانند. حدود ۲ لیتر مایع به صورت ادرار از بدن دفع میشود در حالی که باقیمانده یعنی حدود ۹۸ لیتر به بدن بازمیگردد. ادرار دفع شده تقریباً ظرف مدت ۱ تا ۸ ساعت در مثانه ذخیره شدهاست.
بهداشت کلیه
سالانه افراد بیشماری در سراسر جهان به بیماری حاد کلیه مبتلا میشوند. اما هنوز اکثر مردم چیزی دربارهٔ این بیماری - که تا زمانی که خیلی پیشرفته میشود و خودش را نشان میدهد - نمیدانند. همانند بیماری قلبی، بیماری کلیوی نیز یکی از مشکلات خاموشی سلامتی است که هیچ علائم یا نشانهای در مراحل اولیه از خود بروز نمیدهد. نارسایی کلیوی تا حدودی خفتهاست زیرا فردی که دچار اوره یا فشار خود بالا است امکان ابتلا به بیماری کلیوی را دارد، شاید به ظاهر مشکلی در کار نباشد اما اگر در تغذیه یا روند درمان کمکاری شود امکان ابتلا به نارسایی کلیوی شدت مییابد. از هر ۱۰ نفر یک نفر در معرض ابتلا به بیماریهای کلیوی قرار دارد که بهداشت جهانی میگوید بین ۵ تا ۱۰ برابر این آمار، بیماری خفته کلیه وجود دارد.
نمود بیماری
در واقع بیماری زمانی نمود پیدا میکند که عملکرد کلیه کاهش پیدا میکند یا متوقف شود. به همین دلیل است که پزشکان سعی دارند با آگاه کردن مردم دربارهٔ این بیماری و روند آن شانس خود را برای جلوگیری از عدم عملکرد کلیه و نهایتاً مرگ افراد افزایش دهند. کلیههای سالم با تولید ادرار، خون بدن را از فضولات و مواد سمی پاک میکنند. آنها میزان «فلوید» بدن را تنظیم میکنند و احتیاج به موادغذایی مثل سدیم، کلسیم، پتاسیم و فسفر دارند. علاوه بر این کلیههای بدن هورمونهایی ترشح میکنند که باعث تنظیم فشارخون، ساخت سلولهای خونی قرمز رنگ و مستحکم شدن استخوانها میشود. اکثر کلیهها عملکرد خوب و درستی دارند، اما گاهی اوقات کلیهها توانایی خود را در خارج کردن «فضولات و فلویدها» از دست میدهد که باعث میشود میزان این مواد خطرناک در بدن افزایش پیدا کند. چنانچه این موضوع معالجه نشود، ساخت مواد سمی، فلوید اضافی و میزان مواد معدنی خطرناک در بدن باعث مرگ میشود.
انواع بیماریها
بیماری کلیوی حاد یا نارسایی حاد کلیه: وقتی که ناگهان کار کلیهها متوقف میشود.
بیماری کلیوی مزمن (کهنه) یا نارسایی مزمن کلیه: در این نوع رشد این پروسه و روند بیماری در طی چند ماه یا حتی چند سال طول میکشد و چنانچه درمان نشود، میتواند باعث از کار افتادن یک کلیه یا هر دوی آنها شود.
نشانهها و علائم هر نوع بیماری بستگی به شدت آن دارد. بیماری نوع اول اغلب پس از یک عمل جراحی پیچیده یا یک ضربه یا آسیب جدی رخ میدهد که علائم آن مثل جمع شدن فلوید، خونریزی داخلی، سرگیجه و حالت کما بهطور یک دفعه و ناگهانی خودشان را بروز میدهند که خوشبختانه در بسیاری از بیماران با درمان مناسب کلیهها به وضعیت طبیعی یا نزدیک به آن بازمیگردند. بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مزمن، معمولاً با کاهش دائمی عملکرد کلیهها مواجه میشوند که بیماری فشار خون و دیابت از رایجترین دلایل آن است. درحقیقت بیش از ۴۰ درصد بیمارانی که به بیماری دیابت نوع یک مبتلا هستند، دچار بیماری کلیه مزمن نیز خواهند شد. چنانچه بیماری دیابت کنترل شود، احتمال ناراحتی کلیه کاهش پیدا میکند.
نحوه درمان بیماران کلیوی
نحوه درمان این بیماران بستگی به درجه بیماری و میزان پیش رفتگی آن دارد و در مراحل اولیه با تجویز داروهایی خاص قابل درمان است، اما در مراحل حادتر و انتهایی این بیماران به «دیالیز» منظم یا حتی پیوند کلیه نیاز دارند. در دیالیز از دستگاهی استفاده میشود که محصولات اضافی و فضولات و فلویدهای اضافه را از خون بدن خارج میکند و آن را تصفیه میکند. دو نوع دیالیز برای این بیماران وجود دارد، در نوع اول آن که HD نامیده میشود، بیمار هفتهای سه مرتبه یا بیشتر باید به مرکز دیالیز برود و تا اتمام درمان به ماشین مربوط به دیالیز وصل باشد. اما نوع دوم آن که PD نامیده میشود، معمولاً هر روز انجام میشود که در این روش با استفاده از لولهای که هنگام پیوند کلیه در قسمت نیم تنه بالای بیمار قرار دادهاند فضولات و مواد سمی از داخل کلیه انسان خارج میشود.
نگهداری از کلیه
فشار خون خود را همیشه کمتر از ۱۲۰ روی ۸۰ نگه دارید. ۱۲۰/۸۰
چنانچه به بیماری دیابت مبتلا هستید، حتماً تحت نظر پزشک باشید و سعی کنید آن را کنترل کنید.
رژیم غذایی مناسب و مغذی داشته باشید و حداقل روزانه ۵ وعده از میوه جات و سبزیجات استفاده کنید.
مراقب کلسترول خون خود باشید.
سیگار نکشید.
روزانه بیش از ۲/۴۰۰ میلیگرم سدیم (نمک) مصرف نکنید، یعنی تقریباً معادل یک قاشق چایخوری.
حتماً روزانه زمانی را به ورزش اختصاص دهید.
حتماً سالی یک بار برای معاینه کلیههای خود نزد پزشک بروید.
همه آزمایشهای مربوط به کلیه را که پزشک شما لازم و ضروری میداند، انجام دهید.
چنانچه دچار عفونتهای کلیوی یا مثانه شدید نزد پزشک بروید که از علایم آن ادرار همراه درد یا سوزش، کدر و قرمز رنگ شدن رنگ ادرار، تب و لرز شدید، کمر درد یا درد در دو طرف دندههای بدن است.
تا میتوانید آب بنوشید. روزی ۶ تا ۸ لیوان
از مصرف خودسرانه داروها بپرهیزید؛ زیرا اغلب مواد دارویی از کلیه جذب میشوند (مواد نیروزایی که افراد بدنساز استفاده میکنند به شدت به کلیه و به اندامهای دیگر آسیب جدی در صورت مصرف مکرر وارد میکند)
کلیه به عنوان غذا
کلیه حیوانات در بسیاری از فرهنگها و کشورها جز غذا محسوب میشود. در ایران، انگلیس، فرانسه، اسپانیا، سوئد و بسیاری کشورها کلیه پخته و خورده میشود. در دین اسلام خوردن کلیه مکروه است.بطور معمول در هر فرد سالم دو کلیه وجود دارد که هر یک در یکطرف ستون مهرهها و زیر دندههای تحتانی واقع شدهاند. کلیهها به رنگ قرمز متمایل به قهوهای بوده و از نظر شکل شبیه لوبیا میباشند. هر کلیه به اندازه مشت بسته فرد است. اکثر اعضای بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیهها هستند
سه وظیفه اصلی کلیهها
۱-تنظیم کردن آب بدن
کلیهها آب بدن را تنظیم میکنند: برای اینکه بدن شما بدرستی و به نحو مطلوب فعالیت کند لازم است که دارای حجم مناسب آب باشد. یکی از مهمترین وظایف کلیهها برداشت آب اضافی یا حفظ آب بدن در موارد ضرورت میباشد.
۲-کلیهها مواد زائد را برداشت میکنند
بسیاری از مواد در خون و مایعات بدن باید در اندازه مناسب وجود داشته باشند تا بدن به درستی عملکرد داشته باشد. برای مثال: سدیم و پتاسیم مواد معدنی هستند که از مواد غذایی بدست میآیند. این مواد معدنی برای سلامتی لازم هستند اما باید در حد معینی نگهداشته شوند. زمانیکه کلیهها بدرستی فعالیت کنند، مواد زائد از بدن داخل ادرار ترشح میشوند همچنین کلیهها در تنظیم سایر مواد معدنی در بدن مانند: کلسیم و فسفر که برای تشکلی استخوان لازمند، کمک میکنند، با ازبین رفتن بار منفی در غشاء فیلتراسیون دفع کلسیم کاهش مییابد اما مواد زائد مانند: اوره و کراتی نیز باید از بدن خارج شوند، که خارج میشوند. اوره و سایر مواد زائد زمانی که بدن پروتئینها مانند: گوشت را تجزیه میکند، تشکیل میشوند. کراتی نین یک محصول زائد عضلات است. اگر فعالیت کلیهها کاسته شود، اوره و کراتی نیز در خون افزایش مییابند بسیاری از محصولات زائد اگر از مایعات بدن جدا نشوند برای بدن سمی هستند برای مثال، وقتی فردی دارویی مصرف میکند، مواد زائد شیمیایی که از مصرف این دارو در بدن بوجود میآیند، عمدتاً توسط کلیهها از بدن خارج میشوند.
۳- کلیهها هورمون میسازند
کلیههای سالم پیک (پیغام بر)های شیمیایی مهمی بنام هورمونها را نیز میسازند. این هورمونها در جریان خون گردش کرده و بعضی از عملکردهای بدن مانند: فشار خون، ساخت گویچههای قرمز و برداشت کلسیم از رودهها را تنظیم میکنند.